Η Morisot, η Gonzales και οι Ιμπρεσιονιστές
Berthe Morisot,Young Girl on the Grass, the Red Bodice (Mademoiselle Isabelle Lambert), 1885. Oil on canvas. 74 x 60 cm. © Ordrupgaard, Copenhagen. Photo: Anders Sune Berg.
Στις αρχές του 20ου αιώνα ο Δανός μεγιστάνας Wilhelm Hansen αποφάσισε να διευρύνει την ήδη πλούσια συλλογή του από Δανούς ζωγράφους του 19ου αιώνα, με τους σπουδαιότερους Γάλλους ζωγράφους της εποχής του. Με τη βοήθεια του κριτικού τέχνης Théodore Duret δημιούργησε μια αξιοζήλευτη συλλογή από τα σημαντικότερα ονόματα του ιμπρεσιονισμού, την οποία στη συνέχεια εμπλούτισε με μεγάλους δασκάλους που υπήρξαν πρόδρομοι του κινήματος, όπως ο Corot και ο Courbet, αλλά και με κατοπινά ονόματα που το οδήγησαν σε άλλα μονοπάτια, όπως ο Gauguin και ο Matisse.
60 έργα από τη εκπληκτική αυτή συλλογή, την οποία εξέθετε ο Hansen στο σπίτι του στο Ordrupgaard, μπορεί κανείς να θαυμάσει αυτό τον καιρό στην έκθεση Gauguin and the Impressionists στην Royal Academy.
Σε μια εποχή που η ζωή και η επιλογή ερωτικών συντρόφων του Gauguin έναντι της καλλιτεχνικής του κληρονομιάς επιτρέπουν ένα σοβαρό ποσοστό αναθεώρησης του θρύλου του, το ότι για τoν τίτλο της παρουσίαση της συλλογής Ordrupgaard επιλέχθηκε το όνομά του πλάι στους ιμπρεσιονιστές προκαλεί απορία. Η έκθεση άλλωστε περιλαμβάνει μεν εφτά, ενδιαφέροντες ομολογουμένως, πίνακες του Γάλλου ζωγράφου -όπως το αμήχανο πορτρέτο της νεαρής Vaïte κι ένα τρυφερό πρώιμο έργο με τον κοιμισμένο γιο του— αλλά και πολυάριθμους άλλους, εξίσου διακεκριμένων ονομάτων, κάποιοι από τους οποίους είναι εντέλει πολύ σημαντικότερος λόγος για να την επισκεφθεί κανείς. Υπάρχει ας πούμε ένα χιονισμένο τοπίο του Pissaro που σε καθηλώνει με την ιλιγγιώδη ανάλυση του λευκού του ή η ομιχλώδης γέφυρα Waterloo του Manet που μοιάζει κομμάτι ονείρου, όπως και ένα γοητευτικότατο προφίλ της Γεωργίας Σανδή να ακούει τον Chopin, του Delacroix, που για κάποιο μυστήριο λόγο έφτασε στα χέρια του Hansen μισό.
Paul Gauguin,Portrait of a Young Girl (Vaïte ‘Jeanne’ Goupil), 1896.. Oil on canvas. 75 x 65 cm. © Ordrupgaard, Copenhagen. Photo: Anders Sune Berg.
Και είναι τελικά τα έργα αυτά, μαζί με τρεις σπάνιες και πανέμορφες δουλειές δυο παραγνωρισμένων αλλά εξεχόντων ιμπρεσιονιστών, της Berthe Morisot and της Eva Gonzalès, το πραγματικό δέλεαρ μιας έκθεσης που αν περιοριζόταν σε αυτό που περιγράφει ο τίτλος της δεν θα είχε λόγο ύπαρξης.